یاد اون خونه های قدیمی به خیر

http://up.iranblog.com/Files/a0b323c42b704d018e9e.jpg

عکس بالا یک خانه قدیمی در شهر لالجین است خانه های کوریجان اکثرا شبیه این خانه بود

معماری کوریجان:

معماری کوریجان همان معماری رایج سایر دهات مناطق کوهستانی ایران می باشد و خانه ها در جهت شمالی  و به اصطلاح رو به قبله -که مناسب ترین نوع معماری منطقه کوهستانی و سرد ایران است - ساخته شده اند . در حیاط منازل علاوه بر آغل وانباری که گاه به صورت زاغه و در زیر زمین کنده شده اند ، دستشویی ، آشپزخانه و تنور - (تنورسان یا تندیر ائوی گفته می شد)- نیز قرار داشت . در وسط اتاقک یا سکوی تنورسان ، تنور و در کنار آن اجاق گلی برای پخت و پز  قرار دارد.گاهی در بعضی از تنورسان ها،تنور کوچکتر دیگری برای پختن گرده 3 ساخته می شد . تنورسان معمولاً از کف حیاط بالاتر ساخته می شود و در سقف نیز سوراخی که پاجه(باجه)نامیده می شود ، تعبیه شده تا هم دود تنور و اجاق به بیرون هدایت و هم نور مورد نیاز تأمین شود .  اتاق های نشیمن(البته بعضی خانه ها اتاق های هم کف هم داشت که یئر اتاقی می گفتند) در طبقه دوم قرار داشت  که معمولاً با دربهایی کوچک به هم مرتبط می شد و برای گرم نگه داشتن در فصل زمستان ، معمولاً یکی از اتاقها  در وسط آن تنوری کار گذاشته شده ، هم تنورسان و آشپزخانه بود  و هم نشیمن ، در واقع پس از پخت نان و گاه غذا ، کرسی روی تنور قرار می گرفت تا از گرمای آن نیز استفاده شود . جلو اتاقها نیز ایوانی قرار داشت بار انداز میگفتند که با نرده های چوبی احاطه شده بود . مصالح به کار رفته در ساخت خانه ها بیشتر سنگ ، خشت و گاه آجر با ملات گل می باشد و بر روی سقف ها نیز از الوار چوب صنوبر استفاده شده است که برای جلو گیری از ریزش خاکِ سقف و ورود حیوانات موزی و خطرناک ، بر روی تیرها حصیر انداخته، خار و خاشاک می ریختند .