پل تاریخی(ماران)

مسجد تاریخی مهاجران(ماران)

برای اطلاعات بیشتر اینجا کلیک نمایید

عکس قدیمی مکتبخانه لالجین

طایفه زمانی و علیزمانی کوریجان چهار تیره یا گروه هستند که برای اطلاعات بیشتر به شجره نامه آنها مراجعه نمایید 

1- تیره شیرخان : این تیره از زمانی ها همگی از نسل شیرخان و برادر زاده های او هستند

2-تیره صفرخانی:این تیره که همگی از نسل صفرخان داماد شیرخان بوده و به همین خاطر فامیلی زمانی گرفته اند تعدادی از بزرگان این طایفه فامیلی صفرخانی داشته اند

3-تیره حاج رجبعلی غلام حسین این تیره که همگی از نسل غلامحسین داماد شیرخان بوده و به همین خاطر فامیلی زمانی گرفته اند فرزندان مرحوم محسن زمانی که همگی در تهران ساکن هستند و فضلعلی زمانی که بیشتر در تهران هستند از این تیره هستند

4-تیره محمدرضای معصومعلی

 تعدادی عکس از زمانی های تیره شیرخان

؟
حاج صفر زمانی
عباس زمانی پسر حاج صفر

تعدادی عکس از زمانی های تیره صفرخان

حاج حسن پسر حاج کوچکعلی	حاج حسین پسر حاج کوچکعلی
شهید امرالله زمانی

تعدادی عکس از زمانی های تیره حاج رجبعلی

فضلعلی زمانی پسر قربانعلی نوه حاج رجبعلی	مصطفی زمانی پسر محسن نوه قربانعلی	سیف الله زمانی پسر محسن نوه قربانعلی
محمد زمانی پسر فضل علی	حسین زمانی پسر فضل علی	اسماعیل زمانی پسر فضل علی
داود زمانی پسر علی آقا نوه فضل علی	مهدی زمانی پسر علی آقا نوه فضل علی	رسول زمانی پسر علی آقا نوه فضل علی
وحید زمانی پسر حسین نوه فضل علی	سعید زمانی پسر حسین نوه فضل علی	امیر زمانی پسر حسین نوه فضل علی
علی زمانی پسر حسین نوه فضل علی	آرش رمانی پسر محمد نوه فضل علی	برزو(اشکان) زمانی پسر اسماعیل نوه فضل علی

تعدادی عکس از زمانی های تیره معصومعلی

نسل اول: یعقوبعلی

نسل دوم :معصومعلی

نسل سوم:محمدرضا

نسل چهارم:فرزندان محمدرضا

نسل پنجم: فرزندان محمدآقا  حسن و علی آقا

لطفا عکسهای بیشتر را در ادامه مطلب مشاهده نمایید

 زمانی تیره غلامحسین

برای مشاهده عکسها در اندازه بزرگتر روی آنها کلیک نمایید

فضل علی زمانی خدمت اجباری 1319
علی  پسر                        فضل علی زمانی	محمدآقا پسر                        فضل علی زمانی	مصطفی زمانی پسر محسن	سیف اله  زمانی پسر محسن
حسین زمانی سال  1357	اسماعیل زمانی 1363	علی زمانی پسر محسن	حسین زمانی
مهدی زمانی عکس بهار 1388	حسین زمانی عکس زمستان1388	اسماعیل زمانی عکس تابستان1388
	http://up.iranblog.com/Files/6a78dd3f4b694cb8a42a.bmp
اشکان زمانی تابستان 1388	http://up.iranblog.com/Files/373af8b637594de184ef.bmp

 زمانی تیره شیرخان

عباس زمانی پسر حاج صفر عکس تابستان1388

دوشنبه سلخ شهر جمادی الأول [1313 Ú ق ] دیشب را خانه حضرت والا بودم تلگراف مجددی از رعایای کوریجان و مزرعه رسیده بود که حکومت معاودت ، نصراله در حبس ، جمعی دیگر در لتگاه و شورین محبوس ، سایر پراکنده و متواری ، جمعی دیگر در شهر هستیم ، اضطراراً به خانه حجت الاسلام آقای ملاعبداله متحصن شدیم و مأمور مخصوص آخوند به قریتین مزبورتین رفته آنجا بی عصمتی و نهب و تاراج شده صورت برداشته چندین طفل هم ساقط شده از برای خدا به داد ما برسید .

مأمورین در ده محشر می کنند و هیچ کس حکم نمی کند . تلگراف را حضرت والا به درب خانه برده و به نظر صدر اعظم رسانید . باز جواب تلگرافها نیامد ه ، نمی دانند چه جواب بدهند ، اغلب تقصیر ساعدالسلطنه است ، اگر میل او نبود حکومت سهل است مأمور مخصوص شاه هم که می رفت نمیتوانست کاری بکند اقتدار آنها بیش از اندازه است و حکومت کل باید به امضاء و صلاحدید آنها مأمور روانه کند خودمان بوده ایم و از وضع همدان کاملاً مطلع هستیم ، الان هم مأمورین همان پدر سوخته [ساعدالسلطنه] با جمعی سوارو الواط در کوریجان هستند و در سراموال کوریجانیها میاندو سه نفر نزاع شده ، یک نفر از خود کشته اند و حالا آنرا هم بر گردن کوریجانی گذاشته اند . باری تلگراف را صدراعظم روانه کرد و صدر تلگراف دست خط شده بود ، تلگراف و حکم مخصوص به عضدالدوله ینویسید رعایا و نصراله خان را مرخص و آسوده کند چرا تا حال مرخص نکرده ، صدراعظم هم در زیر آن با مداد به امین خلوت مرقوم داشته به شاه عرض کنید هر چه تلگراف می کنیم عضدالدوله جواب نمی دهد و نصراله خان را هم مرخص نمی کند. دستخط تلگرافی بشود شاید اثر کند . شاه هم دستخط سختی تلگرافاً فرمودند صدراعظم هم بر طبق آن سختی به ریس تلگرافخانه همدان کرد که نصراله خان را از حبس بیرون آورده محترماًبه کوریجان روانه کن . سایر رعایا را مطمئن کرده مأمورین هر کس در آنجاست خارج کن ....⁽¹⁾

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1.       روزنامه خاطرات عین السلطنه ج 1 ص 859

 زیارتگاهی است که مورد توجه اهالی کوریجان و روستاهای اطراف می باشد بقعه ای نوساز دارد در گئشته بنایی قدیمی داشت که از خشت خام با گنبدی کاه گلی بود با کمک مالی مرحوم احمد(شکور) عباسی (شیرازی) تجدید بنا شد.

بنابر شجره نامه ای که در داخل بقعه از طرف اداره اوقاف و امورخیریه نصب شده است این امامزاده شریف جعفر الطواف بن محمد بن حسین بن علی بن محمد بن جعفر صادق(ع) می باشد او سید شریفی بود که به سبب مهاجرت او از بغداد به جبل به طواف مشهور شد. به احتمال قوی وفات او در اواخر قرن چهارم هجری باشد که در این مکان به خاک سپرده شده است.(1)

 البته قبل از این شجره نامه دیگری داخل امامزاده نصب شده بود که شجره این بزرکوار را به امام حسن مجتبی می رساند ( که این شجره بصورات کلی امامان و امامزاده گان را ترسیم نموده و این امامزاده را با 5 واسطه به امام حسن مجتبی می رساتد)

این شجره نامه در کتب مختلف انساب آمده است در کتاب آرامگاههای خاندان پاک پیامبر نقل می کند که (( او بعد از در گذشت پدرش مدتی در بغداد اقامت کرد.آنگاه به همدان منتقل شد (مهاجرت نمود) و همدان را برای سکونت برگزید (شاید محل سکونتش کوریجان بوده است) این مطلب را سهل بن عبدالله البخاری در سر الانساب گفته است ظاهرا او در اخر عمر نابینا شد و لدا ابن عنبه او را اعمی معرفی کرده است )). (2)

در مورد فرزندش حسین بن جعفر ابو نصر بخاری در سر الانساب آورده است (( حسین پس مرگ

پدرش مدتی در همدان اقامت کرد سپس به قزوین منتقل شد .و آنجا را به عنوان اقامتگاه خود برگزید و همانجا بدرود حیات گفت وی از معمرین بود و 105 سال عمر داشت )). (3)

--------------------------------------------------------------------------------------------------------- 

منابع و توضیحات:

(1)    شجره نامه نصب شده داخل حرم امامزاده

(2)    آرامگاههای خاندان پاک پیامبر ص 353 / سر الانساب ص .....

در تاریخ 13 رجب 1304/18 فروردین هجری 1266 خورشیدی /7 آوریل 1887 ابوالحسن خان فخرالملک اردلان در بازگشت از عتیبات از کوریجان عبورکرده و در سفرنامه خود که با نام از حریم تا حرم چاپ شده به کوریجان و مالکان آن در آن زمان  عزالدوله و عبدالله خان سرتیپ اشاره کرده است و همچنین به وضعیت رودخانه کوریجان و جمعیت کوریجان اشاره شده است 

امروز به کوریجان که ملک سرکار عزالدوله(1) است می رویم مسافت چهار فرسنگ است امروز روز عید امیرالمومنین (ع) است روز بسیار مبارکی است شش ساعت به غروب مانده سوار می شویم و سه فرسنگ در جلگه رو به شمال حرکت کردیم بعد کم کم دره متهور شد می گفتند اینجا سابقا محل دزد گاه بوده حالا از اقبال بی زوال شاهنشاه جمجماه روحناه فدا در کمال امنیت است یک فرسنگ که میان ماهورها گذشتیم در انتهای ماهورها باز جلگه شد و به قریه کوریجان رسیذیم آئم های حضرت والا عزالدوله استقبال کرده بودند بد خانه ای نبود قریه کوریجان در اصل چهارصد خانوار می شود امروز در راه یک روئخانه عظیمی بود که دویست سنگ آب داشت و پل نداشت با کمال زحمت گذشتیم ... امروزدر راه باران سختی آمد ...

در خاتطرات روز شنبه 15 رجب می نویسد منزل امروز سرابیک است و مسافت 5 فرسنگ است صبح سوار شدیم چند تن از گماشتگان سرکار عزالدوله برای بلدیت همراه آمده بودند از پل رودخانه کوریجان که واقعا شطی بود گذشتیم

 عجب این است که می گویند این رودخانه در تابستان به کلی خشک می شود نیم فرسنگ که آمدیم به به قریه مزرعه که قدریش ملک سرکار عزالدوله است رعایا بره تعارف آورده بودند . از دو رودخانه که پل چوبی داشت گذشتیم تا به قریه داق داق آباد رسیدیم از آنجا آدم های سرکار عزالدوله برگشتند و یک نفر بلد همراه کردند که مارا به سرابیک ببرد. از قراری که میرزا زمان گماشته عزالدوله صحبت می کرد در چند روز پیش عبدالله خان سرتیپ (2) اسب های خودش را خواسته بود که سان ببیند یکی از اسب ها را کور دیده بود بعد جلو دار به قدری گاو سر زده بود که جهان فانی را وداع گفته بود. خیلی حکایت غریبی بود به هر جهت به همراهی بلد سه فرسنگ و نیم بیراهه آمدیم زمین همه جا خار و ورک بود یک ساعت به غروب مانده وارد سرابیک شدیم قریه ایست مخروبه تقریبا پنجاه خانوار می شود ملک دختر نگار خانم خاله است.. (3).

(1) عزالدوله: عبد الصمد میرزا عزالدوله برادر ناصرالدین شاه (پدر قهرمان میرزا عین السطنه  ونیای خاندان سالور اربابان کوریجان)

(2) عبدالله خان سرتیپ در آن زمان مالک دو دانک کوریجان بوده است که به این بخش از اراضی روستا به سرتیپ لی لر یا ایکی دنک معروف است.

(3) کتاب از حریم تا حرم –ابوالحسن خان فخرالملک ص 109

قهوه خانه عباس قهوه چی :

عباس قهوه چی پدر مرحوم حاج حسین رضا شیرازی قهوه خانه اش در محلی که در حال حاضر زمین فوتبال است قرار داشت .

قهوه خانه حاج اشرف (مهمانخانه حاج اشرف ) :

مهامنسرای بزرگ و مشهور بوده است که شهرت بسیار در مسیر جاده تهران به عتبات عالیات عراق و همچنین شهر های غربی ایران از جمله همدان ،کردستان و کرمانشاه داشته است ؛ همچنین این مهمانخانه به همراه مهمانخانه نامی (مهمانسرای کدخدا محمد حسین ) باعث شهرت بیش از پیش کوریجان بوده است ؛به طوری که بزرگترها تعریف می کنند {1} در این میمانسرا حوض بزرگ و بوستانی مصفا بوده که میز و صندلیها را در فضای باز در کنار حوض در سایه درختها چیده بوده اند ؛ جلوه زیبا و در مسیر بودن این مهمانسرا باعث شهرت و مفرح شدن ان برای اعیان و اشراف همدان سده بود ؛ مثلاً جوانان همدان مسابقه دو می گذاشتند تا آنجا در مهمانسرای کورجان غذا بخورند ..... در سالهای اولیه آقا سید حسن چاوشی نیز در قهوه خانه حاج اشرف با او همکاری می کرد و به رتق و فتق امور می پرداخت که پس از تاسیس قهوه خانه کوخا (کد خدا محمد حسین )به آن جا رفت .

قهوه خانه کوخا (میهمانسرای نامی )

این میهمانسرا را کوخا محمد حسین نوروزی تآسیس کرد که به قهوه خانه سید حسین نیز شهرت داشت {2}زیرا سید حسن چاوشی مدیر مهمانسرا بود و گرمی کار میهمانسرا از خوش زبانی این سید بود. این میهمانسرا در ابتدا از شهرت فراوان بر خوردار بود که به نام میهمانسرای نامی مشهور بود بعدها که از عظمت و شهرت آن کاسته شد به نام کلب? دهقان شهرت پیدا کرد. میان اسناد پدر بزرگ کاغذهایی بود که بالای آن میهمانخانه نامی چاپ شده بود 

پاورقی

{1} :سالهای پایانی کار این مهمانسرا من خودم دیده بودم حدوداً تا پانزده سالگی من میهمانسرا کار می کرد ولی اهمیت گذشته خودرا از دست داده بود .

{2} :سید حسن چاوشی در شهر همدان سکونت داشت و قهوه خانه کد خدا محمد حسین در شهر و در بین راننده ها به مهمانسرای سید حسن شهرت داشت همچنین چون بعد از پل کوریجان قرار داشت به قهوه خانه پل نیز  شهرت داشت .