طایفه زمانی و علیزمانی کوریجان چهار تیره یا گروه هستند که برای اطلاعات بیشتر به شجره نامه آنها مراجعه نمایید
1- تیره شیرخان : این تیره از زمانی ها همگی از نسل شیرخان و برادر زاده های او هستند
2-تیره صفرخانی:این تیره که همگی از نسل صفرخان داماد شیرخان بوده و به همین خاطر فامیلی زمانی گرفته اند تعدادی از بزرگان این طایفه فامیلی صفرخانی داشته اند
3-تیره حاج رجبعلی غلام حسین این تیره که همگی از نسل غلامحسین داماد شیرخان بوده و به همین خاطر فامیلی زمانی گرفته اند فرزندان مرحوم محسن زمانی که همگی در تهران ساکن هستند و فضلعلی زمانی که بیشتر در تهران هستند از این تیره هستند
4-تیره محمدرضای معصومعلی
تعدادی عکس از زمانی های تیره شیرخان
؟ | |
حاج صفر زمانی | |
عباس زمانی پسر حاج صفر |
تعدادی عکس از زمانی های تیره صفرخان
حاج حسن پسر حاج کوچکعلی | حاج حسین پسر حاج کوچکعلی |
شهید امرالله زمانی |
تعدادی عکس از زمانی های تیره حاج رجبعلی
تعدادی عکس از زمانی های تیره معصومعلی
نسل اول: یعقوبعلی
نسل دوم :معصومعلی
نسل سوم:محمدرضا
نسل چهارم:فرزندان محمدرضا
محمدآقا | حسن | علی آقا |
نسل پنجم: فرزندان محمدآقا حسن و علی آقا
زمانی پسرا حمد آقا |
احمد زمانی پسر علی آقا |
زمانی
پسرا حمد آقا |
لطفا عکسهای بیشتر را در ادامه مطلب مشاهده نمایید
موسی زمانی پسر محمد آقا |
احمد زمانی پسر محمد آقا |
برای مشاهده عکسها در اندازه بزرگتر روی آنها کلیک نمایید
فضل علی زمانی خدمت اجباری 1319 |
|||
علی پسر فضل علی زمانی |
محمدآقا پسر فضل علی زمانی |
مصطفی زمانی پسر محسن | سیف اله زمانی پسر محسن |
حسین زمانی سال 1357 |
اسماعیل زمانی 1363 | علی زمانی پسر محسن | حسین زمانی |
مهدی زمانی
عکس بهار 1388 |
حسین زمانی عکس زمستان1388 | اسماعیل زمانی عکس تابستان1388 |
|
http://up.iranblog.com/Files/6a78dd3f4b694cb8a42a.bmp |
|
||
اشکان زمانی تابستان 1388 |
http://up.iranblog.com/Files/373af8b637594de184ef.bmp |
|
زمانی تیره شیرخان
عباس زمانی پسر حاج صفر
عکس تابستان1388 |
کلمات کلیدی: تاریخ کوریجان، عکس
یاد اون خونه های قدیمی به خیر
http://up.iranblog.com/Files/a0b323c42b704d018e9e.jpg
عکس بالا یک خانه قدیمی در شهر لالجین است خانه های کوریجان اکثرا شبیه این خانه بود
معماری کوریجان:
معماری کوریجان همان معماری رایج سایر دهات مناطق کوهستانی ایران می باشد و خانه ها در جهت شمالی و به اصطلاح رو به قبله -که مناسب ترین نوع معماری منطقه کوهستانی و سرد ایران است - ساخته شده اند . در حیاط منازل علاوه بر آغل وانباری که گاه به صورت زاغه و در زیر زمین کنده شده اند ، دستشویی ، آشپزخانه و تنور - (تنورسان یا تندیر ائوی گفته می شد)- نیز قرار داشت . در وسط اتاقک یا سکوی تنورسان ، تنور و در کنار آن اجاق گلی برای پخت و پز قرار دارد.گاهی در بعضی از تنورسان ها،تنور کوچکتر دیگری برای پختن گرده 3 ساخته می شد . تنورسان معمولاً از کف حیاط بالاتر ساخته می شود و در سقف نیز سوراخی که پاجه(باجه)نامیده می شود ، تعبیه شده تا هم دود تنور و اجاق به بیرون هدایت و هم نور مورد نیاز تأمین شود . اتاق های نشیمن(البته بعضی خانه ها اتاق های هم کف هم داشت که یئر اتاقی می گفتند) در طبقه دوم قرار داشت که معمولاً با دربهایی کوچک به هم مرتبط می شد و برای گرم نگه داشتن در فصل زمستان ، معمولاً یکی از اتاقها در وسط آن تنوری کار گذاشته شده ، هم تنورسان و آشپزخانه بود و هم نشیمن ، در واقع پس از پخت نان و گاه غذا ، کرسی روی تنور قرار می گرفت تا از گرمای آن نیز استفاده شود . جلو اتاقها نیز ایوانی قرار داشت بار انداز میگفتند که با نرده های چوبی احاطه شده بود . مصالح به کار رفته در ساخت خانه ها بیشتر سنگ ، خشت و گاه آجر با ملات گل می باشد و بر روی سقف ها نیز از الوار چوب صنوبر استفاده شده است که برای جلو گیری از ریزش خاکِ سقف و ورود حیوانات موزی و خطرناک ، بر روی تیرها حصیر انداخته، خار و خاشاک می ریختند .
کلمات کلیدی: عکس